ง่วง...แต่ไม่อยากนอน...
เลยมานั่งพรรณาเขียนบันทึกภายในใจ
ที่อยากจะบอกกับทุกคนว่าทำไมไม่อยากนอน
สาม/สี่เดือนที่ผ่านมารู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้ ตอนนี้
เหมือนขาดอะไรไป มันขาดพื้นที่ของชีวิต
ขาดเวลาส่วนตัว ขาดเวลาพักผ่อนหย่อนใจ
เวลาทั้งหมดมันกลายเป็นชีพจรลงเท้าไปหมดแล้ว
หลังจากที่ไม่ได้พักผ่อนมาหลายเสาร์ อาทิตย์
ต้องทำงานเจ็ดวัน เพราะต้องออกกองเดินทางไปต่างจังหวัด
ถ่ายทำสารคดี ชีพจรชีวีใกล้จะมอดม้วยมรณา
สุดแสนจะเหนื่อย เพลียกาย เพลียใจ เหมือนคนใกล้ตาย
แต่เมื่อใดที่รู้ว่าอาทิตย์ไหนหยุด มันเหมือนกับมีแรงบันดาลใจอะไรสักอย่าง
ให้เราตั้งหน้าตั้งตาคอยวันหยุด นับถอยหลังรอคอยความสุขกันเลยทีเดียว
ในใจนึกถึงแต่หมอนนุ่มๆ เตียงนุ่มๆ อากาศสบายๆมีลมพัดผ่านตลอดเวลา
ณ สถานที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่าบ้านของฉัน ฉันจะนอนทั้งวี่ทั้งวัน ไม่ออกไปไหน
ฉันจะฝันกลางวัน ฉันจะตื่นตอนบ่ายๆ ก็ไม่มีใครว่า...
เมื่อวันนั้นมาถึง...
เช้าวันอาทิตย์อันสดใส ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า(ตื่นซะเช้าเชียวตื่นมาทำด๋อยอะไรกันนี่)
แต่มันช่างมีความสุขเสียยิ่งกะไร ไม่ต้องไปทำงาน งกๆเงิ่นๆเร่งกับเวลา
ไม่ต้องตื่นแปดโมงเช้า กลับบ้านสามทุ่ม
จากเสียงคิดในใจมาผสมผสานกับเสียงคิดในสมองปรองดองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ส่งผ่านกล่องเสียง ลิ้นไก่น้อยๆสั่นระริก บวกกับลิ้นตวัดสิ่งนั้นออกมาเป็นคำพูดที่ว่า
"วันนี้กรูจะนอนกลางวันให้เต็มที่"...(สุขีจริงๆ)
จากหกโมงเช้า เข็มยาวของนาฬิกาหมุนไปเก้ารอบ
อ้าว นี่ สามโมงแล้วเหรอนี่ ทำไมยังไม่ล้มหัว ล้มตัว นอนฝันกลางวันอีก
บรรยากาศตอนนี้ชวนฝันมากๆ ยามแสงอาทิตย์สาดส่องเยื้องกลางหัว
แต่ไม่ร้อนมาก เหมือนฝนจะตก ฟ้าครึ้มๆ (ฮึ่มมม ตกมาล่ะก็ชิวแน่กรู)
เปลือกตาเริ่มอ่อนล้า เริ่มหนักเหมือนมีหินมาถ่วงไว้
ฟุ่บ...
หัวอันหนักอึ้ง(เหมือนคนอดนอนมาหลายวัน)
ล้มกระแทกกับหมอนนุ่มๆแสงแดดทออ่อนๆผ่านหน้าต่าง
ทำให้เห็นฝุ่นน้อยๆลอยขึ้นจากหมอนที่ถูกกระแทกอย่างจัง
อารมณ์ชวนฝันมาแล้วตาตี่ๆทั้งสองข้างค่อยๆพริ้มหลับ ริมฝีปากยิ้มอย่างมีความสุข
นี่ฉันไม่ได้เผชิญกับวิถีชีวิตแบบนี้มานานเท่าไรแล้วเนี่ย...
ผ่านไปสักพัก จิตใจเริ่มแตกแยก
เหมือนมีฝ่ายธรรมะและฝ่ายอธรรมเกิดขึ้นภายในใจของฉัน
ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าถ้าฉันนอนไป แล้วฉันตื่นมาอีกที
จากแสงอาทิตย์ที่สว่างจ้า สาดแสงทอประกาย กระทบตัวตึก
เกิดแสงระยิบระยับจับจิตในดวงใจจะกลายเป็นความมืด นั่นคือ
เวลาของวันจันทร์มันใกล้เข้ามาแล้ว(ฉันไม่ชอบวันจันทร์)
ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันอยากทำเช่นเดียวกับการอยากนอน
เล่นเกมส์ ดูหนัง เล่นเน็ต ดูทีวี เปิดโปรแกรมCinema4dที่ฉันชอบ
ขึ้นมาเล่น มาศึกษา ดูtutorialจากยูทูป /หา refดีๆเพื่อเป็นแรงบันดาลบาลใจ
ในการทำในสิ่งที่รัก ที่ชอบ ที่ฝันดั่งที่ใจต้องการจะปรารถนา
แล้วฉันก็ทำมัน...
ฝ่ายธรรมะ ฝ่ายอธรรมในใจฉัน ฉันไม่รู้ว่าฝ่ายใดแพ้ ฝ่ายใดชนะ
แต่ฉันรู้เพียงแต่ว่า.. ฉันทำวันๆหนึ่งให้เกิดประโยชน์
กับจิตใจ ที่เรียกว่าความสุขของฉัน...ความสุขของ Jikkolo GumGum
นี่คือที่มาที่ว่า
ง่วง...แต่ไม่อยากนอน
ทำให้ฉันต้องมานั่งพรรณาความรู้สึก ระบายอก ระบายใจ เหมือนน้ำจากเขื่อนทะลัก
ระบายออกมาจากประตูระบายน้ำด้วยความอัดอั้น
อย่างน้อยวันนี้ฉันก็มีอีกหนึ่งบทความ
ที่จะทำให้วันหนึ่งข้างหน้า ฉันจะย้อนกลับมาอ่านมันอีก
ในวันที่ฉัน ไม่อยากนอน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น